A instalación da factoría de Citroën en Vigo representa un punto de inflexión que marcará o devir da cidade e a súa bisbarra. Dende a súa inauguración constitúese como un referente de progreso para milleiros de viguesas e vigueses. A fábrica e as súas industrias auxiliares, xunto aos estaleiros e o porto, son as bases sobre as que se sustenta a economía local e boa parte da economía galega.
Paralelamente á cadea de produción, van medrando na cidade novas barriadas para abastecer a demanda de man de obra do tecido industrial local. As Travesas, Balaídos e o Polígono de Coia son o resultado de diferentes plans de vivenda deselvolvidos a partir dos anos cincuenta do pasado século.
Como non podía ser doutro xeito, Isadora, protagonista da novela, mantén un vencello familiar coa Citröen, tamén é herdeira dese proceso urbano que chega ao seu cénit nos anos 80, cando Madrid se escribía con «V» de Vigo.
Unha xigante ira colectiva é un relato sobre a amizade, sobre a procura da propia identidade sen ataduras, de loita colectiva, e tamen un xeito de dar visibilidade a xeracións de mulleres viguesas en prol da igualdade e da xustiza.
Alberto Vilaboa Pérez
