Segundo Francesca: «Os contos introdúcense nas nosas vidas aos poucos e van axudando ao pensamiento para seguir transformando os soños para poder crecer nunha dimensión máxica». Esta dimensión máxica constrúe realidad e aí o conto ten certa responsabilidade de divertir e de facer máis sinxelas as nosas vidas. Nerón, o canciño que roda por Vigo ten moito de maxia cotiá e moi pouco de frivolidade.
Abrir este conto é mergullarte nun universo cheo de lunares e de amor incondicional. Nerón roda pola cidade na súa cadeira de rodas e sen querer lémbranos o importante que é o vencello cos animais.
Unha historia de superación en pequeno formato e catro cores, que se converte nunca forma ideal de educar os máis cativos no respecto e na diversidade.
