Categorías
Editorial Elvira Prosa

QWERTY, a novela de Ramón Carredano que nos convida a viaxar no tempo

Ramón Carredano (Noia, 1950) presenta a súa nova novela QWERTY, editada por Editorial Elvira, e que obtivo o segundo premio no Certame Vilar Ponte na súa edición do ano 2019.

Unha novela de viaxes no tempo sempre e entretida e interesante, é a maneira perfecta de viaxar a través de diferentes períodos históricos sen necesidade de despeiteármonos nin desintegrármonos nos famosos buracos de verme.

Abrindo as páxinas de QWERTY imos atoparnos acompañando os personaxes desta novela de Ramón Carredano nunha pinza temporal moi ambiciosa, dando saltos no tempo entre o século XVIII e un futurible século XXX, grazas a un obxecto que descubriredes adentrándovos nunha lectura moi amena e divertida.

Atreverse coa ciencia ficción e, máis concretamente cos xogos temporais, ten moito de valente, pero é que a Ramón Carredano lle gusta tamén escribir novela histórica e isto nótase nos pequenos detalles de cada unha das épocas que quere mostrarnos. Non hai fallos de raccord nin un só elemento fóra do seu contexto histórico.

Se ti tamén queres converterte nun cronoviaxante para gozar das reviravoltas dunha historia humana e emocionante, QWERTY é a novela que estabas a esperar. Vai engancharte, prometémolo, e vas ter que ler ata a última liña para descubrir todos os seus misterios.

A vistosa cuberta é obra do artista Alfonso Costa e Alejandro Gaudino é o autor das ilustracións do seu interior, que dan un sentido especial á historia, convertendo este libro nun obxecto total, tal e como ocorre con cada edición de Editorial Elvira.

Trátase dunha novela con moito espírito galego, dirixida a todas as persoas interesadas na ciencia ficción desde os 16 ata os 99 anos. Vai chegar ás librarías e á tenda en liña da editorial ao longo do mes de abril e pronto poderemos gozar de presentacións na compaña do autor en diferentes cidades da nosa contorna.

Categorías
Editorial Elvira Prosa

«Contos da beiramar» acada a súa segunda edición

Apenas dous meses despois do seu lanzamento, e con tan só tres presentacións públicas1, «Contos da beiramar» esgotou a súa primeira edición e xa se está a distribuír a segunda. Este notable éxito evidencia o favor dos lectores do que está a gozar este libro, pois tan inmellorable acollida, con tan cativa promoción, só cabe atribuírlla ao funcionamento da interacción popularmente coñecida como “boca-orella”.

«Contos da beiramar» reúne catorce relatos nos que, nun galego fluído, moi próximo e cheo de retranca, cóntanse episodios protagonizados por mariscadoras, mariñeiros, funcionarios e mesmo algún taberneiro ou pescador furtivo, por veces sorprendentes, moi reveladores do que se coce na beiramar e que resultan do máis divertido.

De trece destes relatos pódese dicir que se axustan aos canons do xénero, pero o que completa o libro, ocupando a súa parte central, excede con moito as dimensións do que se podería considerar un conto. Consciente desta circunstancia o seu autor subtitulouno xa como “conto en sesión continua”, e nel poden atopar os lectores toda unha crónica continuada e maxistral do que foi un conflito marisqueiro, salpicada de coloridos detalles –por chamarlles dalgunha maneira- só ao alcance de quen os viviu dende dentro e sabe do que fala.

Cando no seu día lemos o orixinal, na Editorial Elvira apreciamos todas esas virtudes, pero tamén esa achega que Fernando A. Fernández Domonte fai á literatura ambientada no mundo do mar -tan vencellada á épica que o propio medio e as actividades que nel se desenvolven inspira- ao introducir coma un personaxe máis á Administración e os seus funcionarios, o día a día de quen no mar atopa o seu sustento –que non deixa de ter a súa épica- e esas pinceladas de bioloxía mariña e xestión pesqueira, que fan que a lectura deste libro, ademais de entretida e divertida, resulte tamén do máis interesante e instrutiva.

Fernando A. Fernández Domonte posa coa segunda edición dos seus «Contos da beiramar» na Editorial Elvira.

1 En Vigo (Instituto Marítimo Pesqueiro do Atlántico). Moaña (Salón de plenos do Concello). E Santiago (Librería Cronopios).

Categorías
Editorial Elvira Prosa

«Melide» en AulaD

Melide iba a ser un relato, pero la historia quiso ser más larga y convertirse en novela. Esto hizo que su autor, Reka Refojos, se pasara despierto muchas madrugadas dándole vueltas a sus personajes, tejiendo sus recuerdos y planteando sus abismos. Esos abismos son los que marcan la diferencia porque consiguen interpelarnos como seres humanos llenos de contradicciones.

Así que Melide es una novela. Una novela rápida e intensa, de esas de las que no puedes apartar los ojos no vaya a ser que pases por alto algún detalle importante. Una novela dinámica que hace una pequeña radiografía de nuestra sociedad, con todas sus cosas buenas y con todas sus cosas malas. Una novela que a veces es negra, otras veces rosa y que muchas veces es azul, como azul es el mar del que nace nuestra ciudad.

Melide es además una playa. Quizás una de las playas más bonitas de nuestro entorno. Un paraíso natural y todavía salvaje que se disfruta con esa sensación de que puede ocurrir cualquier cosa mientras no pasa absolutamente nada. Un lugar en el que las olas y las corrientes del mar mandan, los pinos llegan hasta la arena y la cobertura funciona regular.

En el siguiente vídeo podréis disfrutar de la presentación de esta novela; tuvo lugar el pasado 30 de junio en la escuela de diseño Aula D y fue un evento muy especial en el que pudimos conocer a fondo el universo que pretende mostrarnos Reka con sus palabras.

Hay algo único en las lecturas veraniegas. Debe de ser por esa especie de quietud que nos rodea, por el olor a fruta estival, por las horas de sol o por el sabor a salitre en la piel. Y, si tienes la suerte de que Melide llegue a tus manos, te darás cuenta de que esta estación se vive mejor con una buena lectura veraniega. No os vais a arrepentir.

Categorías
Editorial Elvira Prosa

Antón Patiño, militante da melancolía, presenta «Libro dos lugares» en Librouro

Onte a presentación de «Libro dos lugares» foi un evento máxico no que a psicanálise e a filosofía flotaron entre as forzas telúricas dos alí presentes dunha forma moi natural. Ademáis de celebrar os 50 anos da emblemática librería Librouro, un espazo ben coñecido por todas e todos, reflexionouse sobre a arte, sobre a propia identidade, sobre a melancolía líquida e sobre os «non-lugares», por suposto.Para Editorial Elvira é un libro moi especial, do que estamos moi orgullosos e parécenos un agasallo en si mesmo. Un esforzo ilusionante que mereceu moito a pena, «Libro dos lugares» é un galano para todas e todos aqueles que teñan o pracer de lelo, un regalo que dignifica a nosa cultura galega e recupera grandes nomes e escenas que nos fan lembrar que somos unha cultura importante aínda que periférica. 

Tanto Xina Vega como Ramón Nicolás acompañaron a Antón e ao noso editor Xabier, e expuxeron as súas certeiras análises facendo referencia á memoria sentimental, ás formas e ao sentido dunha obra chea de recunchos que forman parte da realidade da humanidade. «Antón escribe como pinta», dixo Xina e é verdad, aí está a maxia. Os seus relatos case se poden compoñer visualmente, por iso é tan sixela a súa lectura a pesar do intenso do seu contido e esas imaxes teñen o poder de quedar fixas no subconsciente. Antón Patiño é un militante da melancolía que define a súa obra como un «alegato contra o tempo» e ten todo o sentido do mundo se temos en conta que non aparecen moitas datas no libro e que é un exercicio de literatura case circular. Circular polo autobiográfico, polo íntimo e polo metafísico, sen academia e sen afectación. O «non-lugar» como un espazo mítico do confort persoal, o «des-lugar» como un punto de partida de revolución interior e de crítica capitalista. Retomar o recordo como presente e transformar a realidad, diso trata «Libro dos lugares».

«A cabeza dun artista é como un país libre».
Categorías
Editorial Elvira Prosa

Libro dos lugares: a memoria de Antón Patiño

A portada xa nos avisa, atopámonos ante algo moi especial: o individuo, intimamente ligado ao contexto, preséntase como unha especie de exercicio de regresión a todas esas referencias que conforman a identidade, construída sobre unha base de sensacións efémeras e de forzas telúricas que baten co propio concepto de identidade. 

Á primeira vista podería parecer que Libro dos lugares é un conglomerado de ideas mesturadas con vivencias do autor; memorias sen datas concretas, pero a verdade é que funciona como unha terapia de reconciliación profunda coa aprendizaxe que achega cada lugar, cada recuncho visitado e vivido. Porque os lugares, entendidos case como un plano de conciencia, hai que visitalos pero é fundamental vivilos, mentres nos empapamos dun infinito temporal que conforma as diferentes capas da realidade. 

Se observamos Libro dos lugares no seu conxunto e con atención, vemos que se trata de pequenas reflexións en forma de relato que falan da cultura como un ente cargado de maxia transformadora. Un refuxio ao alcande de todas e todos, un amuleto que coida dos nosos anceios e unha forza interior á que debemos dar voz para nos manter vivas e vivos. Por iso convidámosvos a facer voso este libro, a lelo e relelo coa mente aberta e visión crítica, porque no fondo é un exercicio persoal de percepción cultural. 

Como Patiño di claramente nun dos seus textos con fermosas palabras:

«[…]A utopía da arte vai abrir novas xanelas cara o descoñecido. Auctor é o que aumenta. O que aporta novos territorios. O que arrabuña na «terra incógnita» dende as exploracións da mente. Percepción aberta cara ao descoñecido […]». 

Será que o concepto de cultura, en toda a súa amplitude, é en realidade a nosa propia identidade? Que mellor xeito de descubrilo que mergullándonos nos mundos e inquietudes doutra persona disposta a compartir os seus recordos con nós para axudarnos a construír ese imaxinario mítico e necesario?

Xa podedes atopar esta xoia nas mellores librerías e na nosa tenda online.