Aquí tedes a selección de relatos premiados no IX Certame de Relatos Vigo Histórico e publicables no noveno volume de Relatos na rúa.
Noraboa e gracias por formar parte desta pequena gran familia literaria!
Categoría: Editorial Elvira
Editorial Elvira somos una editorial independiente dedicada a la poesía, al libro de artista y a la literatura en general.
Ramón Carredano (Noia, 1950) presenta a súa nova novela QWERTY, editada por Editorial Elvira, e que obtivo o segundo premio no Certame Vilar Ponte na súa edición do ano 2019.
Unha novela de viaxes no tempo sempre e entretida e interesante, é a maneira perfecta de viaxar a través de diferentes períodos históricos sen necesidade de despeiteármonos nin desintegrármonos nos famosos buracos de verme.
Abrindo as páxinas de QWERTY imos atoparnos acompañando os personaxes desta novela de Ramón Carredano nunha pinza temporal moi ambiciosa, dando saltos no tempo entre o século XVIII e un futurible século XXX, grazas a un obxecto que descubriredes adentrándovos nunha lectura moi amena e divertida.
Atreverse coa ciencia ficción e, máis concretamente cos xogos temporais, ten moito de valente, pero é que a Ramón Carredano lle gusta tamén escribir novela histórica e isto nótase nos pequenos detalles de cada unha das épocas que quere mostrarnos. Non hai fallos de raccord nin un só elemento fóra do seu contexto histórico.
Se ti tamén queres converterte nun cronoviaxante para gozar das reviravoltas dunha historia humana e emocionante, QWERTY é a novela que estabas a esperar. Vai engancharte, prometémolo, e vas ter que ler ata a última liña para descubrir todos os seus misterios.
A vistosa cuberta é obra do artista Alfonso Costa e Alejandro Gaudino é o autor das ilustracións do seu interior, que dan un sentido especial á historia, convertendo este libro nun obxecto total, tal e como ocorre con cada edición de Editorial Elvira.
Trátase dunha novela con moito espírito galego, dirixida a todas as persoas interesadas na ciencia ficción desde os 16 ata os 99 anos. Vai chegar ás librarías e á tenda en liña da editorial ao longo do mes de abril e pronto poderemos gozar de presentacións na compaña do autor en diferentes cidades da nosa contorna.
O escritor e xornalista, Alberto Avendaño, establece un diálogo poético, vital e gráfico co pintor Antón Patiño nun libro-obxecto para pensar.
«Ritmo, entre–dous, curto–circuíto entre escribir e pintar, palabra–imaxe, isto é Caosmos… Ou, como diría nun murmurio John Cage: Water writes always in plural».
Alberto Ruiz de Samaniego
VIGO – Nun mundo fragmentado e pandémico, coa guerra en Europa e a debacle en Afganistán, escribir quere ser un acto que empodera imaxes e pintar aspira a narrar o silencio ou o baleiro da inacción.
Así nace este libro. CAOSMOS é unha poderosa fórmula que combina o imaxinario de Avendaño co grafismo de Patiño para, din eles, habitar o caos (vivilo ou sobrevivilo) coma ferramenta que permita entender aquilo que sempre quixeron saber os Siniestro Total (os seus colegas de xeración): Quen somos? De onde vimos? Cara a onde imos?
Un libro-obxecto onde a intervención gráfica divide dous discursos (en galego e en castelán) para crear un diálogo de pensamento cunha arriscada aposta personal. En CAOSMOS están presentes os grandes debates do momento (o poder devastador, a angustia vital, a filosofía do ser, os excesos mediáticos, o amor e o humor de sobrevivencia) mesturados cun percorrido biográfico do poeta: a emigración a Estados Unidos, a vida cos poetas de Rompente, a identidade e a súa vida xornalística no The Washington Post.
Un libro que se insire, desde Galicia, na plataforma multicultural dun occidente en crisis, en transformación, en caos con saudades de cosmos.
Segundo Avendaño: «A poesía hai que escoitala antes que escribila. O que hai que preguntarlle a un poeta é se sabe falar só, se exercita esa intimidade intimidatoria de falar para si, de falar só». E mentres o poeta fala, Patiño pinta.
ESP
Aquí estamos, como todos los finales de marzo desde hace 9 años, anunciando una nueva convocatoria del Certamen de Relatos Vigo Histórico.
Se trata de un evento muy importante para nosotros que nace de una conversación con el poeta y amigo Carlos Oroza hace ya unos cuantos años. El objetivo de este concurso literario es poner en valor la ciudad de Vigo como un escenario perfecto para todo tipo de historias y dar salida a ese potencial creativo que nos demostrais edición tras edición.
Gracias al Certamen de Relatos Vigo-Histórico, hemos leído relatos de piratas, de ciencia ficción, intimistas, relatos inspirados en La Movida de los ochenta, relatos cargados de humor y otros de crítica social… hemos conocido a personajes que bien merecen llenar las páginas de una novela y recuperado la memoria de hechos que no deberían ser olvidados nunca. Pero, sobre todo, recorrimos la ciudad a través de vuestra mirada. Todo esto y mucho más es lo que surge cuando se le da voz a la gran familia que conforma este certamen y que no para de crecer.
Pero no todo va a ser literatura, también nos gusta destacar el trabajo de artistas locales con los carteles informativos de cada edición del Certamen. El de este año se lo encargamos a Gabriela Sánchez Gónzalez, una artista pontevedresa aficanda en Londres, conocida en las redes sociales como @tatupeor, que ha plasmado nuestra obsesión con la Panificadora de una manera muy naïf y colorista. El resultado es así de increíble y llamativo:
Queremos aprovechar para agradecer el respaldo del Concello de Vigo en la puesta en marcha de este certamen, a la Fundación IgualArte por apoyar este proyecto dándole un sentido precioso más allá de la literatura y a las personalidades integrantes del jurado por acompañarnos en esta pequeña locura literaria.
La novena edición del Certamen Vigo Histórico está en marcha desde esta madrugada. Todas las personas interesadas en participar podrán encontrar todas las especificaciones necesarias clicando en el siguiente botón:
Estamos deseando leer todos vuestros relatos y seguir haciendo ciudad juntos desde las letras y la cultura.
GAL
Aquí estamos, como todos os finais de marzo dende hai 9 anos, anunciando unha nova convocatoria do Certame de Relatos Vigo Histórico.
Trátase dun evento moi importante para nós que nace dunha conversa co poeta e amigo Carlos Oroza hai xa uns cantos anos. O obxectivo principal deste concurso literario é poñer en valor a cidade de Vigo como escenario perfecto para todo tipo de historias e dar saída a ese potencial creativo que demostrades edición tras edición.
Grazas ao Certame de Relatos Vigo Histórico, lemos relatos de piratas, de ciencia ficción, intimistas, relatos inspirados na Movida dos oitenta, relatos cargados de humor e outros de critica social… coñecemos a personaxes que ben merecen encher as páxinas dunha novela e recuperado a memoria de feitos que non deben ser esquecidos nunca. Pero, sobre todas as cousas, percorrimos a nosa cidade a través da vosa ollada. Todo isto e moito máis é o que xorde cando se lle dá voz á gran familia que conforma este certame e que non para de medrar.
Non todo vai ser literatura, tamén nos gusta destacar o traballo de artistas locais cos carteis informativos de cada edición do certame. O deste ano encargámosllo a Gabriela Sánchez Gónzalez, unha artista pontevedresa aficanda en Londres, coñecida nas redes sociais como @tatupeor, que plasmou a nosa obsesión coa Panificadora dunha maneira moi naíf e colorista. O resultado é así de incrible e chamativo:
Queremos aproveitar para agradecer o respaldo do Concello de Vigo na posta en marcha deste certame, á Fundación Igual Arte por apoiar este proxecto dándolle un sentido máis aló da literatura e ás personalidades integrantes do xurado por acompañármonos nesta pequena tolemia literaria.
A novena edición do Certame Vigo Histórico está en marcha dende esta madrugada. Todas as persoas interesadas en participar poderán atopar as especificicacións necesarias clicando no seguinte botón:
Estamos desexando ler todos os vosos relatos e seguir facendo cidade xuntos dende as letras e a cultura.
Reedición do mítico cómic de Reimundo Patiño e Xaquín Marín 2 Viaxes, pola Editorial Elvira e Fosfatina Ediciones. Unha obra única esgotada hai moitas décadas.
O álbum gráfico 2 Viaxes publicado por Xaquín Marín e mais Reimundo Patiño, contra o ano 1975, representa o comezo da banda deseñada en Galicia. Foron os pioneiros dunha aventura que destaca pola súa orixinalidade e nidia vontade vangardista. Formaron un eficaz tándem artístico. Representa unha aventura fundacional na banda deseñada, cunhas características dunha radicalidade expresiva que mantén a súa intensidade mesmo hoxe en día. Trátase dunha das meirandes aportacións ao cómic underground en Europa.
Reimundo Patiño e Xaquín Marín foron conscientes da capacidade e comunicación do cómic, bos coñecedores das novas aportacións e posuidores duns recursos gráficos innovadores. A expresividade da liña e das composicións en viñetas sorprendentes propiciou achados singulares. Establecendo unha mensaxe a xeito de alegoría sobre a realidade do seu país, con críticas e parodias, trazan unha distopía a xeito de sinal de alarma.
Agora, case 50 anos despois daquel impulso fundacional na banda deseñada, temos a oportunidade, grazas a Fosfatina Ediciones e mais a Editorial Elvira, de ter nas nosas mans outra volta esta marabilla.
2 Viaxes reflicte os ensoñamentos e loitas contraculturais da mocidade daquela. Hoxe mergullados tamén nun mundo de incerteza as inquedanzas da que xurdiron estas viñetas han atopar un diálogo coas novas xeracións.
Antón Patiño
Apenas dous meses despois do seu lanzamento, e con tan só tres presentacións públicas1, «Contos da beiramar» esgotou a súa primeira edición e xa se está a distribuír a segunda. Este notable éxito evidencia o favor dos lectores do que está a gozar este libro, pois tan inmellorable acollida, con tan cativa promoción, só cabe atribuírlla ao funcionamento da interacción popularmente coñecida como “boca-orella”.
«Contos da beiramar» reúne catorce relatos nos que, nun galego fluído, moi próximo e cheo de retranca, cóntanse episodios protagonizados por mariscadoras, mariñeiros, funcionarios e mesmo algún taberneiro ou pescador furtivo, por veces sorprendentes, moi reveladores do que se coce na beiramar e que resultan do máis divertido.
De trece destes relatos pódese dicir que se axustan aos canons do xénero, pero o que completa o libro, ocupando a súa parte central, excede con moito as dimensións do que se podería considerar un conto. Consciente desta circunstancia o seu autor subtitulouno xa como “conto en sesión continua”, e nel poden atopar os lectores toda unha crónica continuada e maxistral do que foi un conflito marisqueiro, salpicada de coloridos detalles –por chamarlles dalgunha maneira- só ao alcance de quen os viviu dende dentro e sabe do que fala.
Cando no seu día lemos o orixinal, na Editorial Elvira apreciamos todas esas virtudes, pero tamén esa achega que Fernando A. Fernández Domonte fai á literatura ambientada no mundo do mar -tan vencellada á épica que o propio medio e as actividades que nel se desenvolven inspira- ao introducir coma un personaxe máis á Administración e os seus funcionarios, o día a día de quen no mar atopa o seu sustento –que non deixa de ter a súa épica- e esas pinceladas de bioloxía mariña e xestión pesqueira, que fan que a lectura deste libro, ademais de entretida e divertida, resulte tamén do máis interesante e instrutiva.
1 En Vigo (Instituto Marítimo Pesqueiro do Atlántico). Moaña (Salón de plenos do Concello). E Santiago (Librería Cronopios).
Aquí tedes a relación de relatos premiados do VIII Certame de Relatos Vigo Histórico e dos relatos que van formar parte de Relatos na rúa 8.
Noraboa a todas e todos!
Categorías
«Melide» en AulaD
Melide iba a ser un relato, pero la historia quiso ser más larga y convertirse en novela. Esto hizo que su autor, Reka Refojos, se pasara despierto muchas madrugadas dándole vueltas a sus personajes, tejiendo sus recuerdos y planteando sus abismos. Esos abismos son los que marcan la diferencia porque consiguen interpelarnos como seres humanos llenos de contradicciones.
Así que Melide es una novela. Una novela rápida e intensa, de esas de las que no puedes apartar los ojos no vaya a ser que pases por alto algún detalle importante. Una novela dinámica que hace una pequeña radiografía de nuestra sociedad, con todas sus cosas buenas y con todas sus cosas malas. Una novela que a veces es negra, otras veces rosa y que muchas veces es azul, como azul es el mar del que nace nuestra ciudad.
Melide es además una playa. Quizás una de las playas más bonitas de nuestro entorno. Un paraíso natural y todavía salvaje que se disfruta con esa sensación de que puede ocurrir cualquier cosa mientras no pasa absolutamente nada. Un lugar en el que las olas y las corrientes del mar mandan, los pinos llegan hasta la arena y la cobertura funciona regular.
En el siguiente vídeo podréis disfrutar de la presentación de esta novela; tuvo lugar el pasado 30 de junio en la escuela de diseño Aula D y fue un evento muy especial en el que pudimos conocer a fondo el universo que pretende mostrarnos Reka con sus palabras.
Hay algo único en las lecturas veraniegas. Debe de ser por esa especie de quietud que nos rodea, por el olor a fruta estival, por las horas de sol o por el sabor a salitre en la piel. Y, si tienes la suerte de que Melide llegue a tus manos, te darás cuenta de que esta estación se vive mejor con una buena lectura veraniega. No os vais a arrepentir.
Categorías
«Escolma aberta» no Museo Verbum
Presentar un novo traballo sempre é emocionante, pero se ese traballo toca os recordos sonoros de toda unha xeración, convértese en algo moi especial. Este é o caso de Escolma Aberta, libro-disco que presentamos o pasado 14 de xuño no museo Verbum.
Na mesa, o editor Xabier Romero, o escritor do limiar, Antonio García Teijeiro, a concelleira Elena Espinosa en representación do Concello, e o autor desta obra que é unha mirada de 360º á nosa cultura, Alberto Cunha. O escenario non pode ser más axeitado: a Casa das Palabras nin más nin menos, un lugar onde as verbas son as protagonistas. Temas a tratar? A nosa literatura, a nosa arte, a nosa música, a nosa oralidade… unha escolma de galeguidade absolutamente aberta a toda persoa que se queira achegar a este universo e manter vivo ese espírito.
Este libro-disco componse de dez cancións que antes foron dez poemas e que agora son reinterpretadas por Alberto Cunha para darlles unha nova vida. Hai que sumarlle dez textos de amigas e amigos que son referentes no eido cultural galego, reivindicando eses poemas. E todo isto vai acompañado pola marabillosa arte de Ramón Trigo que consegue que cada páxina sexa unha experiencia en si mesma. Estamos ante unha obra que é unha homenaxe total á cultura galega.
No seguinte vídeo podedes ver a grabación íntegra do evento e gozar dos poemas cantados en directo:
Gustarianos aproveitar para volver a darlle as grazas a todas esas persoas que colaboraron para facer posible este traballo. Nomes tan importantes como: Jacobo Buceta, Javier Ferreiro, Moncho Lemos, Antonio García Teijeiro, María Lado, Ledicia Costas, Pati Blanco, Noelia Otero, Eduardo Rolland e Clara do Roxo. E tamén a eses valentes que, nun momento moi escuro da nosa terra, se atreveron a cantar na nosa língua: Luís Emilio Batallón, Suso Vaamonde, Amancio Prada, Xoán Rubio, Os Tamara, Juan Pardo e Vicente Araguas.
Na seguinte ligazón poderedes acceder ao producto na nosa tenda en liña:
Categorías
ROMPENTE? Quen son Rompente?
Rompente fúndano Antón Reixa e Alfonso Pexegueiro en 1975. Antón Reixa, Manuel M. Romón e Alberto Avendaño mantiveron viva unha actitude literaria rompedora en Galicia que comezou chamándose Grupo de Resistencia Poética e desembocou no que marcaría as súas vidas: O Grupo de Comunicación Poética Rompente. Publicaban poemas con aquela técnica de impresión coñecida como «vietnamita», e as multicopias con clixés. Rompente pertence daquela á prehistoria da modernidade poética galega. Empezaron tan novos que só os doutores de literatura galega saben da súa primeira xuntanza poética. Eran, en doses inexactas, un chisco «beat» e un chisco guerrilleiros. Unidos, a finais dos 70 do século pasado, Avendaño, Reixa e Romón autoeditáronse, fundaron Rompente Edicións e publicaron Silabario da turbina (1978) e A dama que fala (1983). En 1979, a serie Tres Tristes Tigres vería a publicación de 3 libros de autor: As Ladillas do Travesti (Reixa), galletas kokoschka non (Romón) e Facer Pulgarcitos Tres (Avendaño). Logo, reencontraríanse os tres, en papel, na antoloxía poética Upalás (1998). Facían «performances» e estaban obsesionados coa linguaxe «multimedia», pero esas palabras aínda non se usaban naqueles tempos. Subíanse a escenarios con músicos, como Julián Hernández (antes de que se fundase Siniestro Total), e colaboraban con pintores como Menchu Lamas e Antón Patiño para visualizar a súa expresión poética. Hoxe, uns 40 anos despois, teiman na poesía e volven dirixirse a palabra aínda que seguen falando sós.
Manuel M. Romón (Naceu en Vigo)
Romón volve a Rompente. De 1976 a 1983 formou parte do Grupo de Comunicación Poética Rompente. Xunto con Antón Reixa e Alberto Aven- daño publicou Silabario da turbina (1978), A dama que fala (1983) e a antoloxía Upalás (1998). En galletas kokoschka non (1979), Anaí (1983), Miniaturas (1987), Nadir (1996), Et finira le jour de son commencement (2000) e Poesía barata (2006) compartiu páxina (dependendo do proxecto) cos pintores Menchu Lamas, Antón Patiño, Alberto de Sousa e Lito Portela, cos músicos Enrique X. Macías e Julián Hernández, e coa fotógrafa Dolores Ojea. Escribiu letras de cancións para Siniestro Total e para o Xabarín Club da TVG, empresa para a que traballou, entre 1993 e o 2017, como presentador de concursos e de programas culturais, guionista, tradutor, documentalista e actor secundario en series de ficción.
Alberto Avendaño (Naceu en Vigo)
Avendaño volve a Rompente. De 1976 a 1983 formou parte do Grupo de Comunicación Poética Rompente. Xunto con Antón Reixa e Ma- nuel M. Romón publicou Silabario da turbina (1978), A dama que fala (1983) e a antoloxía Upalás (1998). En Facer Pulgarcitos Tres (1979) colaborou cos pintores Menchu Lamas e Antón Patiño quen foron os deseñadores da Colección Tres Tristes Tigres de Rompente. Co pintor e arquitecto Alberto de Sousa compartiu traballos nas Follas de Resis- tencia Poética de Rompente. Cos músicos Enrique X. Macías e Julián Hernández compartiu escenarios en espectáculos de Rompente. Por un tempo traballou para a Radio e TV de Galicia e escribiu letras para Sito Sedes e Os Tamara. O seu máis recente libro de poemas en gale- go é Texas (2003). Autor de literatura infantil (dous Premios Barco de Vapor en Galicia), teatro, e tradutor ao galego de clásicos británicos e estadounidenses, nos últimos 30 anos Avendaño fixo carreira literaria e xornalística en Estados Unidos, onde traballou para The Washington Post, e o seu libro El Amor de tu Nombre–Poemas de dios, de diosas y de adioses, recibiu o International Latino Book Award (Los Angeles, 2016). Galardoado cos principais premios nacionais da prensa hispana en Estados Unidos, Avendaño conta tamén con tres Premios EmmyTM da Academia da Televisión estadounidense.
Antón Reixa (Naceu en Vigo)
Reixa volve a Rompente. De 1975 a 1983 formou parte do Grupo de Co- municación Poética Rompente. Xunto con Manuel M. Romón e Alberto Avendaño publicou Silabario da turbina (1978), A dama que fala (1983) e a antoloxía Upalás (1998). En As Ladillas do Travesti (1979) colaborou cos pintores Menchu Lamas e Antón Patiño quen foron os deseñadores da Colección Tres Tristes Tigres de Rompente. Foi profesor de Lingua e Literatura Galega, profesión que abandonou para iniciar proxectos musicais, televisivos, literarios e cinematográficos. Funda o grupo de rock Os Resentidos (1982) cos que produce, entre outros, Fai un Sol de Carallo (1986) e Jei (1990). Colabora con Siniestro Total e forma o grupo Nación Reixa (1995). Dirixe para a TVG Mareas Vivas (1998). Adaptou e produciu a película El Lápiz del Carpintero (2002) basada na novela de Manuel Rivas e Hotel Tívoli (2007). Recibe o Premio Pedigree (2007) no Festival de Cans. En vídeo produciu e dirixiu, entre outros, Salvamento e Socorrismo (1985), Galicia Sitio Distinto (1989) e Ondas Van (2004). Os seus libros máis recentes son Látego de algas (2008), Leccións de Cousas (2011) e Michigan/Acaso Michigan, Crónica De 18 Días En Coma (2018), Melancoholemia (2020) e Outlet (2020).
Menchu Lamas (Naceu en Vigo)
Participa nas actividades do Colectivo da Imaxe. Colabora coa revis- ta Loia e no deseño das publicacións do Grupo Rompente. Membro fundadora de Atlántica, no comezo dos anos 80. As súas obras foron seleccionadas para mostras internacionais como «Bienal de Sao Pau- lo», «Europalia», «Five Spanish Artists» en New York, «Caleidoscopio Español» y «Spansk-Egen-Art» que percorreu diferentes museos es- candinavos. «Currents» no ICA de Boston, xunto a Polke, Leon Golub e Anish Kapoor. Seleccionada na mostra «Art d ́Aujourdhui–Art de Femmes», Musée du 20 ́eme Siécle de Viena. Expón en museos e ga- lerías de Alemaña: en Bonn, Colonia, Düsseldorf, Munich, Hamburgo, Stuttgart. Na Galeria Aline Vidal de París. O CGAC dedicoulle unha mostra retrospectiva que viaxou a Milán, Nápoles e Roma: «A sombra na man / A viaxe das formas». Elixida membro da Real Academia Galega de Belas Artes. Realiza no Museo ARTIUM de Vitoria a mostra «Cólores nómadas/ Kolore Nomadak».
Antón Patiño (Naceu en Monforte de Lemos)
Participou xunto con Jorge Agra, Carlos X. Berride e Menchu Lamas no Colectivo da Imaxe. Colabora no deseño dos libros do grupo poéti- co Rompente. Participa na revista Loia (con Manuel Rivas, Xosé Manuel e Lois Pereiro). Membro fundador de Atlántica. Exposicións individuais de pintura en París, New York, Zürich, Amsterdam, Hamburgo, Estocolmo, Burdeos. Autor do cómic experimental Esquizoide e do libro Xeometría líquida. Dedicou libros a Urbano Lugrís (Viaxe ao corazón do océano), a Reimundo Patiño, Uxío Novoneyra (Universo Novoneyra), a Lois Pereiro (Radiografía do abismo, Quen corta os fíos do soño?, Dicionario de Sombras). Con Xavier Seoane publicou o manifesto Hai suficiente infinito. Ten publicado ensaios sobre teoría da imaxe: Todas las pantallas encendidas, Manifiesto de la mirada, De dónde vienen las imágenes. Tamén dos títulos Océano e silen- cio, Teoría do riso, Mapa ingrávido, Libro dos lugares, Libro dos lugares 2, A mirada Atlántica, Escritos de un sonámbulo. A mostra «Caosmos», no CGAC, recolle unha ampla panorámica das súas creacións.
Julián Hernández (Madrid, Ano da Rata)
Músico, etc. Colaboracións con Rompente e o Taller de Música Mundana de Llorenç Barber. Un non parar multimedia con Manuel M. Romón: pelí- culas de Super 8 e intervencións de spoken word (The Woman Who Said No, Nadir, Poesía Barata). En Siniestro Total desde 1981: máis de vinte ál- bums con centenares de cancións e unha aproximación perversa á música contemporánea en 2011 con Javier López de Guereña e o Taller Atlántico Contemporáneo, TAC (Land of Opportunity). A relación da banda con Joe Hardy, lendario produtor de Kentucky, acadou una marca histórica: 25 anos. Música para TV (Xabarín Club – TVG) e teatro (Batea, Artello Teatro, 1990). Columnas en demasiadas publicacións (a destacar Faro de Vigo, El País, Público, 20 Minutos, El Mundo, a Revista GQ, Rolling Stone e o fanzine Smecta). Un ensaio (¿Hay vida inteligente en el Rock and Roll?, Temas de Hoy, 1999) e unha novela (Sustancia negra, Espasa 2015) son toda a súa bibliografía en solitario. É hipermétrope. Participou nunha película pornográfica e entrou na RAE durante unhas horas. Vive con catro gatos e unha sequoia.
Texto extraído da obra QUE HOSTIA DIN OS RUMOROSOS?
